Van groot naar betaalbaar in Leiden

11 februari 2019 - 

Wat kan je als huurdersorganisatie doen tegen hoge woonlasten van huurders? De Leidse huurdersorganisatie HOOD drong al jaren aan op verlichting van de lasten. Ze zocht de samenwerking op en maakte met Woningstichting Ons Doel afspraken om de laagste inkomens te ontzien.

De Leidse Woningstichting Ons Doel vierde vorig jaar het honderdjarig bestaan. Met zo’n 2800 woningen in beheer behoort Ons Doel tot de kleinere corporaties in Nederland. Huurdersorganisatie Ons Doel, in de wandelgangen HOOD, ijverde samen met andere huurdersorganisaties al jaren om iets te doen aan hoge huurprijzen voor mensen met een laag inkomen. Toen het niet lukte om hierover op Leids niveau een prestatie-afspraak te maken, sloegen Ons Doel en HOOD de handen ineen en gingen zelf aan de slag.

In de krant en op de televisie maken journalisten en politici zich druk over “scheefhuurders”. Dat zijn huurders die teveel of te weinig verdienen ten opzichte van de huur van een sociale huurwoning. Verdien je teveel voor een sociale huurwoning dan wordt je als “goedkope scheefwoner” gezien en als je teveel van je inkomen aan huur moet betalen ben  je “dure scheefwoner”. Huurdersorganisaties en corporaties zijn het zelden eens over de aanpak en ernst van scheefwonen. Ondertussen neemt het aantal mensen met betalingsproblemen de laatste jaren toe. En voor zogenaamd “goedkope scheefwoners” zijn alternatieven buiten de sociale huursector vaak niet betaalbaar.

Toch hebben HOOD en Ons Doel afgesproken om iets aan scheefwoners te doen. Niet aan mensen die een te hoog inkomen hebben, maar voor mensen waar de huur te hoog is (de dure scheefheid).  Eenpersoonshuishoudens in een woning met vier of meer kamers en een huur boven de € 642,55 mogen naar een kleinere woning met een lagere huur verhuizen. Aan deze voorwaarden voldeden 64 adressen. Vaak ging het om alleenstaande ouderen met een laag inkomen en recht op huurtoeslag. De bewoners van die 64 adressen kregen een brief met het aanbod om eens in gesprek te gaan over de verhuizing naar een kleinere en goedkopere woning. Het aanbod was geheel vrijblijvend.

Inmiddels is met zes bewoners een gesprek gevoerd. Sommige mensen zagen toch af van verhuizing of wilden er nog over nadenken. Een paar toonden wel interesse. Inmiddels zijn twee mensen verhuisd. Snel gaat het niet, maar geschikte woningen zijn ook niet voor het oprapen. De gemeente vond het zo’n goed plan dat zij een bescheiden tegemoetkoming in de kosten voor de verhuizing betaalt.