Afwijzing medehuurderschap en ontruiming woning.

Samenvatting

Hoofdhuurster is een oudere dame, ze lijdt aan dementie. Hierdoor is haar oude partner weer bij haar in huis gekomen om mantelzorg te verlenen. De relatie is van eind jaren 90tig tot 2006 verbreken geweest. Na een herseninfarct is mevrouw opgenomen in een nabij gelegen verzorginghuis. De partner komt iedere dag bij haar langs om te helpen in de verzorging en is aangesteld als bewindvoerder. De huurovereenkomst dateert uit 1982 en is afgesloten met de rechtsvoorganger van de verhuurder. In het contract is opgenomen dat de huurster de woning niet aan der mag geven.

De bewindvoerder tevens levenspartner heeft bij de verhuurder aangeven dat de huurster niet terug kan keren naar de woning. Dit doet de verhuurder beslissen om in een kortgeding de ontbinding van de huurovereenkomst te eisen. De bewindvoerder verzet zich hiertegen en krijgt hier in gelijk. In deze procedure verzoekt de bewindvoerder de status van medehuurder, zodat hij op de woning kan blijven om de huurster te verzorgen en omdat het er naar uitziet dat de huurster na herstel terug kan keren op de woning.

De verhuurder verzet zich hier tegen, heeft het verzoek tot medehuurder al enkele keren afgewezen en blijft bij dit standpunt. De relatie is te lange verbroken om van een doorstart te spreken en is onvoldoende aangetoond dat er sprak is van een gezamenlijkehuishouding.

De rechter oordeelt dat het medehuurderschap niet toegewezen kan worden. Onvoldoende is aangetoond dat er sprake is van een gezamenlijkehuishouding, is de periode van onderbreking van de relatie zeer lang dat niet gesproken kan worden van een hervatting.
Met spijt spreekt de rechter uit dat de ontbinding van de huurovereenkomst en de ontruiming van de woning plaats moet vinden en dat de huurder wordt veroordeeld in de kosten van het geding.