Dringend eigen gebruik afgewezen – geen vervangende woonruimte beschikbaar

Samenvatting

Het verzoek van de 23-jarige eigenaar-verhuurster om de huurovereenkomst met de reeds vanaf 1998 resp. 2002 hurende echtgenoten/huurders te beeindigen wegens dringend eigen gebruik door verhuurster, omdat zij op korte termijn niet mee kan verhuizen naar de nieuwe en kleinere woning van haar ouders na de verkoop van hun woning, wordt door de kantonrechter afgewezen. Die vindt de (medische, sociale en mantelzorg-)belangen van – na echtscheiding nog een – huurster en haar twee kinderen van 10 en 13 jaar zwaarder wegen dan die van verhuurster die gezien haar leeftijd nog aan het begin staat van haar wooncarriere en bij de veilingkoop van de woning in 2011 bekend was met bewoning door het gezin van huurders. Tegen deze uitspraak gaat verhuurster in hoger beroep.

Hof oordeelt dat niet is gebleken dat huurster en haar gezin andere woonruimte kunnen krijgen en komt daarmee niet toe aan verdere belangenafweging. De wet schrijft voor dat duidelijk moet zijn dat die woonruimte beschikbaar is, terwijl verhuurder slechts het vermoeden aanvoert dat huurster als zij uit de woning moet wel een sociale urgentie zal krijgen.