Woningdelers en huurderswissels

Sommige huurcontracten kennen de mogelijkheid van een huurderswissel, de zogenaamde ‘coöptatieregeling’. Die zorgt ervoor dat de achterblijvende huurders zelf een nieuwe huurder kiezen om in de leeggekomen kamer te wonen. Deze afspraak staat in het huurcontract. Ontbreekt zo'n contractuele afspraak, dan is mogelijk sprake van een 'bestendige gedragslijn'.

Soms is de huurderswissel contractueel niet goed geregeld, maar is er een 'gewoonterecht' ontstaan. Huurders vertrekken, nieuwe huurders worden voorgedragen en dat gaat al jaren goed. Er ontstaat een 'bestendige gedragslijn' waarbij huurders erop mogen vertrouwen dat de verhuurder ook in de toekomst instemt met het vertrek van de ene huurder en de intrek van een nieuwe.

Deze 'bestendige gedragslijn' mag een verhuurder ook opzeggen. Hiervoor geldt dat hij niet vandaag mag beslissen dat morgen geen nieuwe huurders meer worden toegelaten tot de woning. Hiervoor moet een redelijk termijn in acht worden genomen.

Staan er meerdere bewoner op één contract, dan is het mogelijk dat één van de huurders de overeenkomst beëindigt. Belangrijk is dat de huurders onderling hier mee akkoord gaan en samen beslissen wie in de woning achterblijft.

Houd er rekening mee dat de groep de huur van de leeggekomen kamer verschuldigd is aan de verhuurder. De rest betaalt meer als er minder huurders zijn.

De vertrekkende huurder moet de verhuurder informeren over het vertrek en de beëindiging van de overeenkomst. Zo voorkom je dat je hoofdelijk aansprakelijk blijft voor de huur, terwijl je er niet meer woont.

Is de coöptatie niet goed geregeld en/of is het onzeker dat de verhuurder akkoord gaat met de voordracht van een nieuwe huurder? Dan is het verstandig om nog even te wachten met de instemming van het vertrek van de huurder. Zo voorkom je leegstand van de kamer en een hogere huur voor de achterblijvers.

De definitie van zelfstandige woonruimte is met de invoering van de wet betaalbare huur (WBH) gewijzigd. Er gelden niet alleen eisen aan de woning (eigen sanitair, keuken, etc.), maar ook aan de bewoner(s). Een zelfstandige woonruimte wordt bewoond door:

• maximaal 2 personen, of;
• door 3 personen of meer die samen een duurzame gemeenschappelijke huishouding (zoals een gezin) hebben.

Wordt de woning bewoond door 3 of meer volwassenen en is er geen sprake van een duurzame gemeenschappelijke huishouding? Dan is er -voor de puntentelling en daarmee voor de huurprijs- sprake van een onzelfstandige woonruimte.

Dit betekent dat een woongroep met 3 of meer volwassenen weliswaar één contract hebben, maar wel ieder een eigen huurprijs voor de eigen kamer.